مبانی نظری فصل دو. بهزیستی روانی

تغییر نام شادکامی به بهزیستی روان­شناختی^[۱] همه آن چیزی را که هست به ما نمی گوید. دینر (پیشگام مطالعات علمی درباره شادکامی) از طریق بررسی صدها مطالعه دقیق، نتیجه گرفته است که احساس ذهنی خوشبختی، ترکیبی است از: وجود عاطفه مثبت یا خوشایند، نبودن عاطفه منفی یا ناخوشایند، زندگی بسیار رضایت­مندانه و ادراک خشنود کننده فرد از زندگی(فوردایس^[۲]، ۱۹۸۳). برای احساس ذهنی خوشبختی، شدّت عاطفه مثبت، مهم نیست. مهم این است که عواطف مثبت، هر چند وقت یکبار، تکرار شوند. کسانی که اغلب از عاطفه خوشایند برخوردارند، معمولاً شادتر از کسانی هستند که گاه­گاهی تجربه بسیار خوشایند دارند. نکته دیگر این­که عواطف مثبت (خوشایند) یا منفی (ناخوشایند) با هم همبستگی ندارند. آن­ها یکدیگر را پیش­بینی نمی­کنند. بنابراین، علی­رغم این نظریه معروف که افراد با عاطفه مثبت بالا، عاطفه منفی پایینی خواهند داشت، دانستن سطح عاطفه مثبتِ افراد، به ما چیزی درباره عاطفه منفی آن­ها
نمی­گوید(ملتفت و خیر،۱۳۹۱).

[۱]. Well Being

[۲] Fordyce